Vluchtelingen halen neus op voor Wallonië (Bron: De Tijd 4/11/16)

Bijna de helft van de 21.000 mensen die de voorbije twee jaar erkend zijn als vluchteling verhuisde van Wallonië naar Vlaanderen en Brussel. In Vlaanderen is er een trek naar de steden.

Een asielzoeker wordt bij aankomst in België toegewezen aan een opvangcentrum of een lokaal OCMW. Maar eens erkend als vluchteling - de procedure duurt gemiddeld zes maanden - mag hij zich vestigen waar hij dat wil. Nieuwe cijfers over de interne migratie in België tonen dat de vluchtelingen goed beseffen waar hun economische en sociale kansen het grootst zijn. Meer dan acht op de tien van de vluchtelingen die zich al in Vlaanderen bevonden, blijven na hun erkenning ook in de regio. Slechts een op de tien trekt naar Brussel, terwijl een op de twintig naar Wallonië verhuist. Ook acht op de tien vluchtelingen blijven in Brussel, met een op de tien die naar Vlaanderen trekt en een op de twintig naar Wallonië.

Meest opvallend is de grote trek uit Wallonië. Slechts 56 procent blijft na zijn erkenning in het zuiden wonen, de rest verhuist naar Brussel of Vlaanderen. In elke Waalse provincie zijn er de voorbije twee jaar meer vluchtelingen vertrokken dan komen wonen. In Vlaanderen is het migratiesaldo voor elke provincie positief, behalve in Limburg. Daar is er een uitstroom met 38 procent.

Het is voor het eerst dat de verhuisbeweging van vluchtelingen in België in kaart is gebracht. Het Vlaamse Agentschap Inburgering & Integratie verzamelde bij het Rijksregister gegevens over het traject van de ruim 21.000 mensen die tussen juli 2014 en 2016 erkend zijn als vluchteling, schrijft Het Nieuwsblad.

Niet alleen vanuit Wallonië en Limburg - die gemiddeld hogere werkloosheidscijfers kennen - is er een uitstroom. Ook binnen Vlaanderen wordt flink verhuisd van de kleinere steden en gemeenten naar de 13 grotere steden. Antwerpen steekt er met kop en schouders bovenuit. Het aantal erkende vluchtelingen groeide er in anderhalf jaar van 739 tot 3.083, een verviervoudiging. De Antwerpse OCMW-voorzitter Fons Duchateau (N-VA) kreeg de afgelopen maanden een paar keer de wind van voren omdat hij weigert in extra huisvesting te voorzien voor de vluchtelingen. Hij vindt dat de stad niet nog meer vluchtelingen aankan en dat de nieuwkomers alleen armoede wacht, terwijl hun kansen in de kleinere steden groter zijn. De Vlaamse arbeidsbemiddelingsdienst VDAB volgt die redenering. In kleinere gemeenten zijn er vaak beter betaalbare appartementen en is het ook gemakkelijker om bij lokale bedrijfjes een job te vinden.

Het is niet onlogisch dat vluchtelingen naar de grote steden Brussel, Antwerpen en Gent trekken. Ze vinden daar een netwerk van (ex-)landgenoten en andere migranten die hen wegwijs kunnen maken, een grote zwarte economie en goedkope huisvesting. Maar terwijl dat de eerste trede zou moeten zijn op de sociale roltrap naar een beter leven, blijven de meesten hangen in werkloosheid en armoede. De helft van de vluchtelingen krijgt een leefloon, bleek recentelijk uit cijfers van de federale overheid.

Advocaten weer boos op Francken

De Orde van Vlaamse Balies kan niet lachen met de grap van staatssecretaris voor Asiel en Migratie Theo Francken (N-VA) in het dispuut rond een visum voor een Syrisch gezin. Francken liet even geloven dat een deurwaarder zijn kabinet had leeggehaald omdat hij een dwangsom weigert te betalen voor elke dag dat hij het gezin niet binnenlaat. 'Smakeloos', aldus de Orde.

DRIES BERVOET