Lees hier de toespraken van het N-VA Stadscongres

FONS DUCHATEAU

Beste Antwerpse N-VA’ers, sympathisanten en gasten…

Als voorzitter van N-VA stad Antwerpen heb ik de dankbare taak om jullie namens het bestuur van N-VA stad Antwerpen en onze 9 districtsbesturen van harte welkom te heten op ons congres.

Tot daar dus de dankbare taak…wat moet een voorzitter nog vertellen als iedereen zit te wachten op inhoud, op teksten, op standpunten? Iedereen is misschien wat overdreven want één , hier zeer talrijk aanwezige beroepscategorie zit ongetwijfeld op vooral één mededeling te wachten…

Ik denk dat het als voorzitter mijn taak is om even kort stil te staan bij de ‘staat van de N-VA in onze stad’. Vanwaar komen we en waar staan we vandaag. Ik ga u niet lastig vallen met cijfers uit het verleden maar sta me toe om één voorbeeld te geven: in de voorbereiding van de gemeenteraadsverkiezingen van  2006 hielden we met N-VA Antwerpen ook hier in de ALM een stadscongres. Toen volstond een van de kleine zaaltjes vooraan en waren er 2 of 3 journalisten aanwezig. Waar we vandaag staan, kan u hier in deze zaal zelf zien.

Vandaag beschikken we over een sterk uitgebouwde en professionele organisatiestructuur van vrijwilligers. Naast het koepelbestuur van N-VA stad Antwerpen hebben we in elk van de 9 districten sterke en dynamische besturen met in totaal 200 actieve bestuursleden. En het bestuur van Jong N-VA weet in deze stad van aanpakken. Daarnaast kunnen we dankzij onze sterke groei naar meer dan 2.000 leden ook nog eens beroep doen op een grote groep militanten die mee willen folders bussen, brieven schrijven, …

Maar nu terug naar ons congres. Vandaag is een voorlopig eindpunt van het werk aan onze congresteksten. Al meer dan 1 jaar is onze congrescommissie intensief aan het schrijven, bediscussiëren, herschrijven, opnieuw bediscussiëren, ... van deze programmateksten. Een woord van dank is hier zeker op zijn plaats voor de leden van de congrescommissie die hier o.l.v. congresvoorzitter Koen Kennis tientallen avonden aan gespendeerd hebben én voor alle medewerkers die deze dag hebben georganiseerd.

We zijn met de voorbereidende teksten ook ‘ de boer op gegaan’. De voorbije maanden hebben we deze teksten besproken met ‘het middenveld’, met bewonersverenigingen, jeugdbewegingen, zelfstandigen, bedrijven, …  Maar vooral ook met meer dan 2.500 ‘gewone’ Antwerpenaars die met ons over deze teksten gediscussieerd hebben tijdens onze ‘Ronde van de districten’.

Deze voormiddag werden de teksten punt per punt overlopen en goedgekeurd. Dit is de 3^de keer dat jullie, Antwerpse leden, jullie zeg hierover konden doen. Ik denk dat er weinig partijen zijn in Antwerpen waar de leden zo’n inspraak hebben in de programmateksten. Bij ons is het programma groepswerk en geen boek van een individuele kandidaat. En daar zijn we trots op!

Inhoudelijk is dit echter geen eindpunt: net zoals we met onze voorbereidende teksten de ronde deden, zullen we de volgende weken met onze definitieve teksten opnieuw de straat opgaan. We zullen opnieuw elk district, vaak zelfs elke wijk, aandoen met onze teksten en daar op de N-VA-babbelbank duidelijk maken waar de N-VA in de stad en de districten voor staat.

Na vandaag komen we ook op andere vlakken in een volgende fase.

Onze volgende afspraak is alvast zaterdag 26 mei. Die dag beslissen jullie, Antwerpse leden, over de samenstelling van onze lijsten voor de provincie, de Antwerpse gemeenteraad en de districtsraden. Ik kan u nu al verklappen dat de N-VA er in zal slagen om voor de stad, de provincieraad maar zeker ook de 9 districtsraden volledige lijsten in te dienen. Niet veel andere Antwerpse partijen slagen daar vandaag op eigen kracht in. Met én voor deze 300 kandidaten bereiden wij natuurlijk ook een klapper van een campagne voor!

Maar dat is voor later. Nu spitsen we ons toe op de inhoud en de speerpunten van ons Antwerps programma. Ik wens u alvast een leuke en interessante congresnamiddag toe en nodig u nadien graag uit op de afsluitende receptie.

KOEN KENNIS

Geachte congresgangers,

Beste vrienden,

 Er zijn de laatste zes jaar in Antwerpen heel wat goede dingen gebeurd. Verschillende projecten werden gerealiseerd of staan in de steigers. Ik denk hierbij aan het MAS, aan het Red Star Line Museum, aan de heropleving van het Eilandje, aan de aanleg van Park Spoor Noord en ga zo maar door. We hebben als Antwerpenaar een stukje van onze fierheid herwonnen. Antwerpen – de werf van de eeuw – staat weer op de kaart.

Maar zijn daarmee alle problemen van de stad opgelost? Is onze stad terug een aangename plaats om te wonen voor jonge gezinnen, voor actieve en minder actieve senioren, voor de gewone maar kleurrijke Antwerpenaar? Ik vrees van niet. De vele realisaties spitsten zich toe op het Antwerpse stadscentrum, en het ging vooral om de hardware. Het ging om stenen, niet om mensen.

In Antwerpen loopt het op verschillende vlakken nog steeds faliekant fout.  Kijk naar de veiligheidssituatie die in bepaalde wijken zoals Antwerpen Noord of het Kiel dreigt te ontsporen. Kijk naar het stilstaand verkeer in, om en naar Antwerpen. Kijk naar de dreigende verloedering in bepaalde buurten en de erbarmelijke leefomstandigheden van sommige Antwerpenaren. Kijk naar de weer toenemende vervuiling van het straatbeeld. Onze stad kan beter. Antwerpen verdient beter.

Een aantal maanden geleden kreeg ik een mail van een jong gezin uit Antwerpen. Een mail is eigenlijk zacht uitgedrukt. Het was meer een hartenkreet. Twee jonge dertigers die kiezen voor hun droom: een leven in het bruisende, multiculturele Antwerpen. Twee jaar moeten zij wachten op een bouwtoelating om hun huis te verbouwen. Op subsidies en premies moeten ze niet rekenen, want die zijn niet bedoeld voor tweeverdieners. Maar vooruit, eindelijk gelukkig, denken ze. Tot de stad beslist dat er in hun straat een parkeerprobleem is. En dus vermindert de stad het aantal parkeerplaatsen en wordt de bewonerskaart ingevoerd. En wat is het resultaat van dat beleid waar de stad in hun plaats beslist? Een gebrek aan parkeerplaatsen in de buurt, familie en vrienden die voortdurend op de bon worden geslingerd en een aannemer die parkeerboetes systematisch in zijn facturen verrekent.

Om dat probleem op te lossen, wil het gezin zelf een parkeerplaats maken in hun achterbouw. Maar dat mag niet van de stad, want de stad kiest in hun plaats. Op de vraag waar ze dan hun auto moeten parkeren, krijgen ze als antwoord dat ze maar de fiets moeten gebruiken. Naar het werk gaan in Brussel, kinderen naar de crèche brengen, boodschappen doen, … dat moeten ze allemaal maar met de fiets doen, beslist de stad in hun plaats.

Op vraag van de stad, want de stad kiest voor hen, schrijft het gezinnetje hun jongste kind in 5 verschillende crèches in. In geen enkele van die 5 crèches is plaats, want de stad beslist dat kinderen van werkloze ouders voorrang krijgen. Hun oudste kindje schrijven ze, zoals de stad in hun plaats heeft beslist, eveneens in 5 verschillende scholen in. Uit één van die scholen zal de stad dan in hun plaats kiezen. Uiteindelijk krijgen de ouders de boodschap dat er in geen enkele van de scholen plaats is voor hun kind. Op de vraag waar ze hun kind dan naar school moeten sturen, raadt de stad de randgemeenten aan. Ongetwijfeld met de fiets.  Dit is het verhaal van talloze Antwerpenaren. Antwerpenaren die hun best proberen te doen. Antwerpenaren die werken, belastingen betalen, hun huizen renoveren, buurtfeesten organiseren, hun wijken proper proberen te houden en die van de stad als dankbaarheid niets terugkrijgen. Integendeel, ze worden in een keurslijf gedwongen waarin de stad alles in hun plaats beslist, en de Antwerpenaar slaafs de bevelen van de stad moet volgen.

Voor de N-VA kan dit niet. De stad moet niet langer in de plaats van de Antwerpenaar kiezen. De Antwerpenaar moet weer in vrijheid en verantwoordelijkheid voor zijn stad kiezen. We moeten af van het idee dat het schoon verdiep onze levens beter kan organiseren dan wij dat zelf kunnen en terug het heft in eigen handen nemen. We moeten zelf weer werk maken van onze stad.

Als N-VA hebben we de afgelopen maanden gewerkt aan onze visie, hoe we die willen bereiken, vertrekkend vanuit wat er vandaag al is – goed en slecht – en met de middelen en mogelijkheden die er zijn. Het was een oefening in basisdemocratie, waarbij wij al onze leden de kans gaven om mee te schrijven aan ons programma. En waarbij wij ook van district tot district trokken om die visie te toetsen aan de bekommernissen en de problemen van de gewone Antwerpenaar.   

In onze congresteksten vindt u daar de neerslag van. Een neerslag die zeker niet het alfa en omega is van wat wij voor de stad willen. De congresteksten van de N-VA zijn een dynamisch gegeven, geen absolute waarheid. In de komende maanden zullen die teksten nog verfijnd en verbeterd worden. Maar deze teksten zijn de basisvisie waarin we de grote principes en leidraad van ons politiek handelen hebben vastgelegd en van waaruit dat dynamische proces zal vertrekken. Het is die basisvisie die wij vandaag aan u willen presenteren aan de hand van vier grote krachtlijnen.

-         WELVAART

-         GEMEENSCHAPSVORMING

-         MOBILITEIT

-         VEILIGHEID

Deze vier grote thema’s zullen zo dadelijk door verschillende mandatarissen verder worden toegelicht. Zij zullen aan de hand van concrete voorbeelden en maatregelen uitleggen wat nodig is om verandering te brengen in onze stad zodat ’t stad niet meer kiest voor u, maar u voor de stad. Zij zullen verduidelijken wat de kracht van verandering voor Antwerpen betekent.

Beste vrienden,

Zonet kreeg u een toelichting bij de vier krachtlijnen waarmee N-VA Antwerpen naar de verkiezingen trekt. Welvaart, Gemeenschapsvorming, Mobiliteit en Veiligheid.

De N-VA wil in onze stad welvaart brengen voor alle inwoners zodat we gezamenlijk kunnen bouwen aan een warme en actieve samenleving. We moeten onze sterktes uitbuiten en onze zwaktes ombuigen. De grootste uitdaging daarbij zal zijn om het hoge werkloosheidscijfer aan te pakken. In Antwerpen zijn nog steeds teveel mensen op zoek naar een baan, terwijl duizenden vacatures niet ingevuld geraken. N-VA Antwerpen wil in samenwerking met het Antwerpse bedrijfsleven mensen aan een job helpen door omscholing op maat van de arbeidsvraag en door actieve begeleiding naar de beschikbare jobs, zodat ook zij straks kunnen meedelen in de welvaart. Het is de ambitie van N-VA Antwerpen om iedereen onder de 25 jaar straks ofwel aan het werk ofwel op de schoolbanken te krijgen.

Het voorbereiden van onze jongeren op een job begint al veel eerder. Investeren in kwalitatief onderwijs, dat jongeren blijft boeien en afhaken niet als optie heeft, is een noodzaak. N-VA Antwerpen wil meer inzetten op technisch onderwijs en deze opleiding, van operatoren tot ingenieurs herwaarderen. We moeten werk maken van een zichtbare en moderne technische campus waar je deze opleidingen kan volgen en die jongeren de opportuniteiten biedt om in onze haven en de industrie in kwalitatieve en toekomstgerichte functies aan de slag te gaan. Die innovatieve en nieuwe jobs moeten we ook behouden. Daarom willen we inzetten op de verdere ontwikkeling van het ondernemerschap en de bedrijvigheid in Antwerpen. Vertrekkend van onze troeven de chemische industrie, de diamantsector, de logistieke centra; maar ook toerisme, de detailhandel, mode en kunsten én de daarbij horende dienstverlening.

Antwerpen is meer dan harde economie. Onze stad is ook een sterke gemeenschap van fiere Sinjoren die allemaal willen mee bouwen aan Antwerpen. Een gemeenschap die ons uitstalraam is naar de wereld. Een gemeenschap waar het goed en aangenaam is om te wonen, met betaalbare en geschikte woningen naar ieders noden aangepast. Een gemeenschap waar we in de districten bouwen aan een bloeiend en actief verenigingsleven dat van onderuit georganiseerd is. Een gemeenschap waar iedereen ook zijn plaatsje vindt. Iedereen die mee verantwoordelijkheid wil opnemen in onze gemeenschap is welkom .Integratie van vreemde invloeden is een constante in de Antwerpse geschiedenis. Waarom zou dat nu niet meer kunnen? We moeten elkaar weer leren respecteren en om dat te kunnen moeten we elkaar verstaan. De Nederlandse taal verbindt ons allemaal. Kennis van het Nederlands zal een beleidsprioriteit worden voor N-VA Antwerpen en wij zullen daar ook consequenties aan verbinden. Zo kunnen we van onze stad een levendige gemeenschap maken. Het is die levende gemeenschap die volop ondersteund moet worden.

Een stad die actief wil zijn, mag geen stad zijn die stil staat. En daar wringt het schoentje. Het verkeer in Antwerpen komt voor geen meter vooruit. Mensen moeten de vrijheid krijgen om zelf, afhankelijk van de omstandigheden, hun vervoersmiddel te kiezen. Met de auto, met de fiets, met de tram, met de VELO, met het light rail. Voor ons moet die keuzevrijheid mogelijk blijven en steeds vanuit een bezorgdheid dat mensen die zich in, van of naar Antwerpen willen verplaatsen dit op een betrouwbare en voorspelbare wijze moeten kunnen doen. Voor ons hebben alle vervoersmiddelen hun plaats in de stad: de auto, de tram, de bus, de fiets, taxi’s, voetgangers… Specifiek willen we meer aandacht voor de bereikbaarheid en doorstroming voor iedereen – ook de auto.

Je moet weten wanneer je ergens vertrekt dat je ook op tijd zal aankomen. Voor ons geen STOP-principe dat altijd en overal wordt toegepast. Afhankelijk van straat tot straat zullen vervoersmodi meer of minder voorrang hebben.

Daarnaast zal er aandacht moeten zijn voor betaalbaar parkeren voor inwoners en bezoekers, voor meer veilige ruimte voor de fietser, voor goed onderhouden voetpaden zonder hindernissen en voor een kwalitatief openbaar vervoer dat ook wordt aangevuld met meerdere vormen en een ruimer aanbod voor individueel publiek vervoer zoals fiets-,  motor- en autotaxi’s.

De echte basis voor dat alles is veiligheid. Mensen zullen pas echt actief worden en naar buiten komen als ze zich veilig voelen. Als N-VA willen we alle overlast – klein én groot – en alle criminaliteit – klein én groot – doortastend aanpakken. Dit vertrekkend vanuit een preventieve strategie door onder andere aandacht voor de inrichting en properheid van de openbare ruimte, betere verlichting, propere en goed onderhouden straten en door toezicht en aanwezigheid van een aanspreekbare en toegankelijke politie. Maar we moeten ook durven krachtdadig op te treden indien nodig. We moeten de straffeloosheid in onze stad aanpakken.  De politie moet de mogelijkheid krijgen om door het gebruik van moderne technieken criminelen efficiënt op te sporen. De Antwerpse politie staat echter machteloos tegenover het falende federale justitiebeleid. Wat voor zin heeft het om criminelen op te pakken als ze een paar uur later toch weer op straat staan?  N-VA wil alle bestraffingsmiddelen die de stad momenteel heeft tot het uiterste uitputten en tegelijkertijd bij de federale regering er op aandringen om eindelijk werk te maken van een echt straf-uitvoeringsbeleid. Dit alles zijn de ingrediënten die we zullen gebruiken om criminaliteit en overlast te bestrijden. Met als grote prioriteit de ‘war on drugs’ over het hele grondgebied van de stad Antwerpen.

Zoals de N-VA ook in Vlaanderen staat voor een verantwoord beleid van een slagkrachtige overheid, waar verspilling en tekorten vermeden worden, zo willen we ook in Antwerpen werken. Ook hier schuiven we een aantal beleidsprioriteiten naar voren. Een budget in evenwicht, een efficiënt werkende administratie, een correcte en snelle dienstverlening, en een grote luisterbereidheid naar de noden en verzuchtingen van de bewoners zijn voor ons vanzelfsprekend.

Een sterke gemeenschap wordt van onderuit opgebouwd, niet van bovenaf opgelegd. Daarom willen wij meer verantwoordelijkheid leggen op het laagste bestuurlijk niveau. Slagkrachtige districten met meer en duidelijk afgelijnde bevoegdheden, niet bevoogd en betutteld door de stad, moeten volop hun rol kunnen spelen.

Met de N-VA kiest de stad dus niet meer voor U, maar kiest U voor de stad, in alle vrijheid en verantwoordelijkheid. We stappen af van het idee dat het schoon verdiep onze levens beter kan organiseren dan wij dat zelf kunnen en geven het heft terug in handen van de Antwerpenaar.

N-VA wil samen met de Antwerpenaar werk maken van een stad waar het aangenaam en veilig wonen is. Een stad een waar je kan werken, waar je kan leven.  Een stad waar mensen elkaar ontmoeten , zich verenigen en activiteiten ontplooien. Een stad waar toeristen graag komen en zich welkom voelen. Een stad waar je niet betutteld of gepamperd wordt door een anoniem stadsapparaat, maar die je uitdaagt om het beste in jezelf naar boven te halen. Een stad die een sterke en warme gemeenschap is, waar iedereen zot van is.

Ik wil beginnen met een woord van dank.

Ik sta hier met een groot gevoel van dankbaarheid voor u. Dankbaarheid en fierheid. En dat is echt niet zomaar een cliché om een slotwoord mee te beginnen. Immers, als de N-VA een congres houdt, dan is dat geen show van 1 dag, maar het eindpunt van een traject dat vele maanden geleden is opgestart. Het beginpunt was een leeg blad met daarrond de leden van onze stedelijke congrescommissie. Onder de deskundige leiding van Koen Kennis hebben die mensen heel wat avonden opgeofferd om samen na te denken en te discussiëren. Zij verdienen daarvoor onze dank. Hetzelfde geldt voor al onze bestuursleden en leden die daarna de teksten gelezen hebben en vaak amendementen hebben ingestuurd. En ten slotte ook een dankuwel voor u allemaal die hier bent samengekomen om er sinds 9u vanmorgen de laatste hand aan te leggen. Maar, ik wil ook uitdrukkelijk dank u zeggen aan de duizenden Antwerpenaren die zijn opgekomen voor de hoorzittingen die wij in de aanloop naar deze dag hebben gehouden in alle districten. De vele vragen die daar zijn gesteld hebben ons verse ideeën opgeleverd. Eveneens dank ik de bedrijven en verenigingen waar wij de afgelopen maanden op bezoek mochten komen om te luisteren en ideeën af te toetsen.

Al deze inspanningen van al deze mensen monden vandaag uit in het stadsprogramma dat wij hier zopas hebben afgerond. Ons programma is dus niet het boek van 1 man, het is het product van een groot team dat intensief heeft samengewerkt. Het is daardoor een geheel van ideeën die gedragen zijn, ideeën die uitvoerbaar zijn, ideeën waar goed over nagedacht is en ideeën waarmee wij bovenal de kracht van verandering kunnen zijn voor Antwerpen.

 Beste vrienden,

De kracht van verandering. Dat is het wat we nodig hebben. Op federaal vlak worden wij geconfronteerd met een overheid die faalt in haar belangrijkste kerntaken.

Op vlak van migratie voert dit land een feitelijk opengrenzenbeleid dat voor niemand goed is. Migratie moet een gemeenschap sterker maken, het moet een troef zijn. Door het slecht federaal beleid is het voor ons echter al te vaak het omgekeerde. Op vlak van justitie schreeuwen wij al jaren tevergeefs om een doeltreffende strafuitvoering en een echt jeugdsanctierecht. Maar intussen neemt de feitelijke straffeloosheid steeds verder toe. Op vlak van het sociaaleconomisch beleid willen wij doortastende hervormingen ten voordele van mensen die werken, sparen en ondernemen. Maar het tegenovergestelde gebeurt, die mensen krijgen van de federale overheid alleen maar nieuwe belastingen te slikken.

Op het Vlaamse niveau werkt de N-VA mee in de regering aan de juiste veranderingen. Vlaanderen heeft bespaard in plaats van belast, het verkleint zijn overheidsapparaat, het werkt aan de vereenvoudiging van regels en procedures en het investeert fors in onderzoek en ontwikkeling. Maar niet alles wat we zelf doen, doen we beter. De mobiliteitsproblemen van onze stad en onze regio zijn dramatisch geworden. Dit jaar moet er eindelijk definitief beslist worden hoe we dit gaan aanpakken. En daarna moet het beslist beleid eindelijk uitgevoerd worden. Ook wat dit betreft hebben we de kracht van verandering dringend nodig.

Beste vrienden,

Antwerpen moet de motor van deze verandering worden. Want onze stad moet de problemen door het slechte beleid van Brussel steeds als eerste ondervinden. Het is in onze straten dat de samenlevingsproblemen en de kansarmoede zich het hardste doen voelen. Het is in onze wijken dat de criminaliteit een gesel is geworden. Het is hier dat een war on drugs nodig is. Het is in onze stad waar de werkloosheid dramatisch hoog is. Het is in Antwerpen dat vele jobs verloren gaan als onze industrie en onze haven hun concurrentiekracht steeds verder  ondermijnd zien. En het is ook hier dat we stilaan stikken in het verkeer. De verkeerscongestie in en rond Antwerpen bedreigt onze welvaart en ons welzijn.

En dus moet Antwerpen op tafel slaan in de Wetstraat en op het Martelarenplein. Deze stad heeft politici nodig die op het Schoon Verdiep en in Brussel dezelfde taal durven spreken, die zeggen waar het op staat, die de belangen van de Antwerpenaren overal, altijd en consequent verdedigen.

 Beste vrienden,

De verandering moet hier vanuit onze stad beginnen. En de verandering moet ook hier in onze stad beginnen. We hebben vandaag ons programma voor de Antwerpenaren klaar. Want ook met de stedelijke bevoegdheden moeten we het beter doen. Koen Kennis vatte zonet voor u samen hoe wij dat willen  aanpakken.

Onze algemene filosofie over het stadsbeleid is klaar en duidelijk. Voor ons is het stad niet van iedereen, maar is iedereen van het stad. Geen rechten zonder plichten. Daarbij maken wij geen onderscheid tussen mensen. Wij mikken niet op de stemmen van de autochtonen of van de allochtonen. Wij willen de partner zijn van ALLE mensen die hun verantwoordelijkheid opnemen als Antwerpenaar. Want inderdaad, voor wat hoort wat... Wij zeggen dat niet alleen, wij willen dat ook daadwerkelijk doorvoeren. Doorvoeren in het beleid inzake samenleven, inzake onderwijs, inzake openbaar domein, inzake maatschappelijk welzijn, inzake wonen en inzake veiligheid. Wij willen dat bovendien doen in een stad die ondubbelzinnig inzet op bereikbaarheid.

Beste vrienden,

Antwerpen is een fantastische stad. Maar we worden geplaagd door vele problemen en we staan voor grote uitdagingen. We hebben de kracht van verandering dringend nodig. De N-VA wil deze kracht van verandering zijn. Daarom heb ik besloten om mij kandidaat te stellen voor het lijsttrekkerschap in Antwerpen.

En laat het duidelijk zijn. Ik wil mij op kop zetten als de spits van een team. Een team van bijna 300 mannen en vrouwen die zich kandidaat stellen voor de gemeenteraad en de districtsraden. Mannen en vrouwen met de ambitie om onze stad te besturen. Wij vragen de steun van de Antwerpenaren om ons naar het schoon verdiep te sturen. Na meer dan 90 jaar dominantie van de socialisten, is het tijd voor verandering vrienden. Het is tijd voor de N-VA. Op naar 14 oktober, we gaan er voor!